Sasakala Uncal Tandukan
Dina hiji
poe,kira wanci haneut moyan. Sakadang Kuda nangtung sisi talaga, ngadon moyan bari ngeunteung kana cai.
Bari ngeunteung teh
manehna ngomong sorangan, “Bener kasep, gagah aing teh. Awak lampayat, tanduk
rangakgak jeung sareukeut deuih. Moal aya , sato anu ginding kawas aing, anu
boga tanduk sakieu alusna..”
Sabot muji maneh, jol aya uncal
nyampeurkeun. Rek ngadon nginum gigireun kuda. Kuda ujug-ujug haok bae ngambek bari molotot. Omongna, “Heh
Uncal ! Rek naon kadieu? Haling kaditu. Ulah ngiruhan cai paranti nginum
kuring. Maneh mah teu kudu ngeunteung. Da geus tetela, suku pacer goreng patut,
teu boga tanduk kawas aing."
Keur kitu aya maung disada ngagaur
tikajauhan. Kuda jeung uncal beretek bae
lalumpatan. Patarik-tarik. Sieuneun ditekuk maung. Kuda lumpat pangheulana,
karepna rek nyumput dinu buni.
Tapi tandukna tikait kana areuy-areuyan.
Atuh teu bisa kebat lumpatna.
Sanajan manehna abrug-abrugan tandukna teu lesot. Malah
beuki kapuket ku areuy,
Teu kungsi lila, jol datang uncal kadinya. Ceuk kuda. “ eh
sakadang uncal tulungan kuring, ieu tanduk kuring tikait kana areuy, meni
pageuh kieu” Uncal karunyaeun tuluy areu-areuy anu melit kana tanduk teh digegelan
nepi paregat. Geus kitu belenyeng bae kuda jeung uncal teh lalumpatan deui.
Sieuneun kasusul ku maung.
Hadena maung teh teu kebat ngudagna.
Ditempat nu aman kuda jeung uncal areureun. Kuda ngomong ka uncal. “ sakadang
uncal, nuhun pisan kaula geus ditulungan ku sampean. Mun teu ditulungan ku
anjeun mah meureun kuring teh geus tewas ditekuk maung. Pikeun pamulang tarima,
ieu kaula masrahkeun tanduk. Prak pake ku sampean turun tumurun. Hatur nuhun
uncal.”
Tanduk kuda teh rap dipake ku uncal nepi ka kiwari.
Tah kitu dongengna sasakala mimiti gaduh tanduk dina huluna.